Fikse brandstofbesparing in de boomkorvisserij is mogelijk. Het klonk in 2007 als muziek in de oren want de vloot boomkorkotters moest alle zeilen bijzetten om alleen al de brandstofkosten bij elkaar te vissen. Bij veel kottereigenaren ging meer dan de helft van de kosten op aan dure gasolie. Na de sumwing, een zogenaamde zweefkor, volgde in 2009 de pulskor. De zware wekkerkettingen maakten plaats voor pulsmodules. Inmiddels vist een deel van de Nederlandse kottervloot op tong met minimaal brandstofverbruik en het eind lijkt nog niet in zicht.
Met elektrische pulsen in plaats van zware wekkerkettingen bleek het haalbaar te zijn om zowel de standaardvangst op peil te houden als een fikse besparing op het gasolieverbruik te bewerkstelligen. Als gevolg van het feit dat Staatssecretaris Dijksma zich in februari in Brussel via een foefje sterk gemaakt heeft voor het verkrijgen van ontheffingen voor de puls kan nu ook de andere helft van de kottervloot met deze techniek van wal steken. De rentabiliteit van de vloot die nog met de boomkor of met de sumwing viste, balanceerde op het randje van de afgrond. Meer dan driekwart van de kotterrederijen heeft de pulstechniek omarmd en tot en met september zullen er wekelijks zo’n twee kotters gereed gemaakt worden voor de pulsvisserij. Bij de introductie van de pulskor toonden vooral Texelse vissers moed en gingen gedreven aan de slag. Na vierenhalf jaar brainstormen, sleutelen en verbeteren hebben de eigenaren van de TX-36 ‘Jan van Toon’ een uitstekend resultaat weten te boeken. Vorig jaar zagen zij kans om enkele belangrijke stappen te maken in het verder reduceren van het gasolieverbruik. Het doel was om het verbruik van de grote Texelse kotter omlaag te brengen tot nauwelijks tien ton gasolie per visweek. De familie Van der Vis investeerde in aanpassingen aan de voortstuwing, energiemanagement aan boord en aanpassing van de pulstuigen. In het najaar ging de 42,4 meter lange Texelse kotter bij machinefabriek Padmos in Stellendam in het dok en daar werd een grotere tunnel plus nieuwe schroef aangebracht. De bestaande 3,4 meter grote vierbladsschroef is vervangen door een driebladsschroef met een diameter van vier meter. De hak is wat dieper komen te liggen in verband met het aanbrengen van een grotere straalbuis en er is sprake van een betere aanstroming van het water naar de schroef. De eerste testen na de aanpassingen waren naar tevredenheid verlopen en na de eerste visreis konden de gebroeders Van der Vis het zoveelste resultaat bijschrijven. Tot zo’n tien jaar geleden verbruikte de TX-36 een dikke 40 ton gasolie na een visweek. Toen maakte de kotter gebruik van het conventionele boomkortuig. Het overschakelen op de puls leverde al een enorme vooruitgang op met een verbruik van 14 tot 15 ton. Nu ook de voortstuwing is aangepast, zit de TX-36 op een gasolieconsumptie van ongeveer 12 ton. Op het vlak van weerstandsverlaging hebben de eigenaren een paar reuzenstappen gemaakt en scheelt het enorm in de kosten. Aan boord van de 2000 pk sterke kotter is overigens ook een energiemanagementsysteem aangebracht om apparatuur op uitgekiende momenten in of uit te schakelen. Schipper Jan van der Vis wijst op het laten draaien van de compressor op het moment van uitvieren en niet tijdens het halen. Bij het uitvieren, komt namelijk energie terug in het systeem als de compressor draait. Verder stond er tijdens een visreis veel apparatuur onnodig ingeschakeld. Met meetwerk werd inzichtelijk gemaakt waar het beste kan worden bezuinigd. Op de foto de TX-36 die Oudeschild als thuishaven heet en waarvan de eigenaren continu bezig zijn om de pulsvisserij verder te perfectioneren. (foto W.M. den Heijer)
