Ofschoon pangasius, tilapia en andere minder lekkere kweekvissen voor gezinnen met een krap budget een alternatief kan zijn, is het enigszins verbazingwekkend hoe weinig waardering pure vis uit de Noordzee krijgt. In de zomermaanden is niet alleen schol heel erg lekker. Mul, rode poon en zelfs grijze poon doen qua smaak niet onder. Rode en grijze poon zijn soorten die wekelijks in Nederlandse visafslagen te koop aangeboden worden. Daar ontbreekt het niet aan en de prijzen zijn redelijk acceptabel. Rode poon is echt geen dure vissoort, maar is toch wel enigszins exclusief.
De knorhaan, zoals ie ook wel eens genoemd wordt, heeft een bijzondere smaak. Je kunt ´m bakken, maar dan pleeg je een aanslag op de smaak. Gestoofd, gekookt, gerookt of gewoon in de folie en dan in de oven. In de oven gaar laten worden in z´n eigen vocht is eigenlik het lekkerst. En dan niet te lang, maar net tegen het moment dat ie gaar is, eruit halen. Als je ´m te lang in de oven laat liggen, wordt ie droog. De rode poon, en dus ook de grijze poon, heeft het tij tegen omdat ie relatief veel graten heeft. Toch hoeft dat geen belemmering te zijn, want als ie gaar is, dan kun je het visvlees zo van de hoofdgraat afhalen. De knorhaan of zeehaan moet lekker ´sappig´ zijn. Dat is ook noodzakelijk als ie in gerookte vorm wordt gegeten. Op Urk is het een traditie om zelfgerookte rode poon te eten. Qua vorm zijn ze vrijwel hetzelfde, maar de zwarte of grauwe poon heeft een huid die stukjes kraakbeen bevat en deze moet dus verwijderd worden. De smaak, zeker in de zomer wanneer deze vis zelfs een beetje vet kan zijn, kan wedijveren met die van rode poon. In prijs is grauwe poon meestal goedkoper. Overigens behoren beide tot de magere vissoorten. Ze zijn ook geschikt voor de barbecue, want ze beschikken over stevig visvlees. Dat geldt niet voor mul, die is zacht en vet, maar evengoed ook geschikt voor de barbecue.
De poon die ´s zomers bij Simonis verkrijgbaar is, komt uit de Noordzee. Zo rond augustus trekt poon weer langzaam richting het zuidelijkste deel van de Noordzee en dan verder Het Kanaal in. Een groep Nederlandse vissersvaartuigen volgt deze migratie al enkele jaren en daarom kan iedereen ook in het najaar en in de winter volop rode poon eten.
Rode poon ligt bij Simonis te popelen om gekocht te worden.
(foto W.M. den Heijer)